19 Temmuz 2010 Pazartesi

palavra palavra palavra


Tekrar blogu açma sebebim, yıllar öncesinde kalmış ve benim salaklığım karşımdaki insanın kıskançlıktan kaynaklı kötülüğünün hala devam etmesi ve bunu öğrenip sinirlenmemdi. Ama aradan aylar geçti. Hiç umrumda değil. Anladım ki herkes kendine göre haklı. Yaşadıklarına, inanmak istedikleri yalanları katan sevgili insanlar, iyi de kendinizi kandırmak yeterli geliyor mu?

Neden hep benim başıma gelir bunlar demeden önce, ben nasıl bir insanım diye aynada kendinizle konuşabilecek kadar cesaretiniz var mı? Tamam biraz kaçıkça gelebilir. Ama kendinden gözlerini kaçırdığın anda anlayacaksın ki problemin büyük çoğunluğu sende. Evet tabiki "erkekler adi, hatunlar da orospu!" ama ya sen nesin? dersem cevap ne olur?

Neye üzülüyorum aslında. Kendini olduğundan farklı gösterme çabası içinde olan insanlar, o kadar çok kurdukları yalan dünyaya adapte ediyorlar ki kendilerini, haklısın lafını duymak onlarda uyuşturucu etkisi yaratıyor. Ama dostum maalesef haklı olduğunu düşünerek en büyük kötülüğü kendine yapıyorsun. Artık sen ve senin gibileri dinlemekten vazgeçiyorum.

Azıcık Mevlana, biraz Ömer Hayyam okusanıza...

1 yorum: